05- پنجمین فستیوال تئاتر ایرانی- 1998 – کلن – انجمن تئاتر ایران و آلمانن

چرا تئاتر بازی می کنیم

ارسطو، فیلسوف یونانی، تاثیر تئاتر (تراژدی) بر تماشاگر، بر مردم، بر جامعه را ایجاد «حس ترس»، و نیز تولید «حس همدردی و همدلی» می دانست، تا بدینوسیله، بوسیله ی تئاتر، در جامعه وفاق و یگانگی پدیدار گردد. برتولت برشت، تاثیر تئاتر را بر تماشاگر، ایجاد «حس طغیان، تمرد، سرکشی» و سپس تولید «امیدواری، تشنگی برای دانش، آمادگی برای کمک،» می داند، تا شاید بدینوسیله، زحمتکشان جهان، چشم انداز روشنی یش روی ببینند.

اما، «فستیوال تئاتر ایرانی ما در شهر کلن» تاثیر تئاتر بر تماشاگر را چه می تواند بداند؟ کدام انگیزه، کدام حس، چنین حرکتی را م.جب شده است تا علیرغم تمامی مشکلات و رنج های خانمانسوز، فستیوال رشد کند، تناورشود؟

فستیوال ما، تاثیر تئاتر بر بر تماشا گر را ایجاد «حس اندیشمندی» و بعد «حس آینده نگری می بیند»، تا شاید بدین وسیله، جامعه ی ایرانی ـ آواره ی رهیده از فشار، سانسور، دگم های فرهنگی، مذهبی، سیاسی و هر زهرمار دیگری، باور کند که هست، که می تپد، که پایتخت مردمی ترین هنر جهان است. و حضور شما مردم، در همین اکنون، در همین جا، ضربان حیات، ضربان تپش ماست.

آری، ما می اندیشیم پس آینده نگریم! ما بدین خاطر تئاتر بازی می کنیم!

مجید فلاح زاده